Ήλεκτρον ή Κεχριμπάρι

                                                                Ήλεκτρον ή Κεχριμπάρι

Ομάδα  :  Οργανικό υλικό

Κρυσταλλικό Σύστημα :  Συνήθως άμορφο.

Χημικός Τύπος : Απολιθωμένη  ρητίνη  πλησίον του C₁₀H₁₆O με λίγο H₂S

Σκληρότητα : 2

Ειδικό Βάρος : 1,05 – 1.096

Σχισμός : Δεν Παρουσιάζει.

Θραυσμός : Κογχώδης

Χρώμα : Κίτρινο, καστανό, κόκκινο υάκινθου, σπάνια μπλε, πράσινο , μαύρο.

Γραμμή Σκόνης : Λευκή

Λάμψη : Λιπώδης, αμβλεία.

Φωταυγεία ( Φθοριμός) : Σε ανοιχτό μπλε , κίτρινο.

Αναβάθμιση : Με θέρμανση σε λάδι , θερμική πίεση.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΥ Η ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ

Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο  είναι γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια . Όταν ανακαλύφθηκε κανείς δεν γνώριζε πώς ακριβώς σχηματίστηκε ή από πού ήρθε. Οι περισσότερες παλίες θεωρίες για την προέλευση του φαίνονται σήμερα παράδοξες.  Μερικοί θεωρούσαν ότι συνδεόταν  με την άμβρα, ένα κηρώδες υγρό που εκκρίνει η φάλαινα και που βρίσκουμε συχνά , όπως και το  κεχριμπάρι ή ήλεκτρο, στη θάλασσα. Άλλοι πίστευαν ότι το κεχριμπάρι  ή ήλεκτρο σχηματιζόταν από τις ακτίνες του ήλιου που συμπυκτώνονται και στερεοποιούνται όταν σκοτεινιάζει ( από όπου και το χρυσαφένιο χρώμα του) . Μερικοί πολιτισμοί πίστευαν ότι το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο σχηματιζόταν από τα ούρα του λύγκα. Οι αρχαίοι Έλληνες παρατήρησαν  ότι, αν έτριβαν το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο με πανί, αποκτούσε στατικό ηλεκτρισμό και ήλκυε τη σκόνη. Αυτό είναι επιστημονικά σωστό, πολλές όμως από τις υποθετιμένες ιδιότητες που του προσέδιδαν είναι αβάσιμες . Ταξινομήθηκε ως πυρόλιθος και πίστευαν ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες στην θεραπεία  της νευρασθένειας και των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος.  Πίστευαν ότι έδινε θάρρος και μερικές φορές το δώριζαν στους Ρωμαίους μονομάχους πριν από την είσοδο τους στο στίβο για να αγωνιστόυν.  Μερικοί πίστευαν ότι πρόσφερε προστασία κατά της πυρκαγιας και του νερού ή ότι ήταν προστάτης των αγέννητων παιδιών.

Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο σχηματίζεται από τη συμπίεση και τη συμπύκνωση της ρητίνης των κωνοφόρων δέντρων.  Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι συνήθως καστανοκίτρινο, αλλά μπορεί να είναι μαύρο , καστανό, η πορτοκαλί. Μερικά πολύ σπάνια δείγματα είναι κόκκινα, πράσινα,  και μπλε. Το αδιαφανές, γαλακτώδες λευκό κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι γνωστό και ως «ήλεκτρο οστών».  Μερικά δείγματα περιέχουν τέλεια διατηρημένα είδη ζώων, τα οποία παγιδεύτηκαν προφανώς στη ρητίνη πριν αυτή στερεοποιηθεί. Τα ζώα αυτά μπορεί να είναι  έντομα , βάτραχοι, σαύρες, και φρύνοι, μερικά είδη εκ των οποίων έχουν εκλήψει.   Το καλύτερο κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι διαφανές.   Με τα δείγματα αυτά κατασκευάζονται χάντρες και φυλακτά , ροζάρια και θρησκευτικά ειδώλια, πλαίσια επίπλων , τσιγαροθήκες , στόμια πίπας , και διάφορα άλλα διακοσμητικά αντικείμενα. Μερικά από τα ωραιότερα κινέζικα βάζα είναι από  κεχριμπάρι ή ήλεκτρο.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Καθώς το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι οργανικής προέλευσης, η χημική του σύσταση ποικίλλει.  Περιέχει , ωστόσο , πάντοτε άνθρακα , υδρογόνο και οξυγόνο , μαζί με υδροθείο, ένα αέριο το οποίο , όταν ελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα , αφήνει μια χαρακτηριστική μυρωδιά κλούβιων αυγών.  Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι ελάχιστα πιο βαρύ από το νερό: επιπλέει και σ’αυτό οφείλεται η εμφάνιση του σε πολλές παραλίες του πλανήτη μας, μακριά από τον τόπο του αρχικόυ σχηματισμού του.  Αν τοποθετήσουμε το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο κάτω από υπεριώδες φώς μεγάλου μήκους κύματος , εμφανίζει  συνήθως μια ασπρογάλαζη φωταύγεια , αν αντίθετα εκτεθεί σε ακτινοβολία μικρού μήκους κύματος , η φωταύγεια του τείνει προς το πράσινο.  Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο  στη θερμότητα , αρχίζει να μαλακώνει στους 150° C  και τήκεται  στους 200° C περίπου.  Αυτό είναι μια από τις βασικές δοκιμές  για τη διάκριση του αυθεντικού κεχριμπαριού  από τις κυριότερες απομιμήσεις του, οι οποίες έχουν χαμηλότερη ευαισθησία στη θερμότητα.

Η ΚΟΠΗ ΤΟΥ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟΥ

Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο διαμορφώνεται από έμπειρους τεχνίτες σε διάφορα σχήματα, ιδίως σε λεία θολωτά καμποσόν. Κοινή είναι επίσης και η κοπή σε έδρες με προτιμώμενες  γωνίες 40-50° για την κορωνίδα και 43° για τον ουρανίσκο.  Τα κομμάτια κεχριμπάρι ή ήλεκτρο που περιέχουν σαφώς διακρινόμενα λείψανα ζώων  είναι πολύτιμα στη φυσική τους κατάσταση, χωρίς επεξεργασία.  Στα εγκλείσματα  περιλαμβάνονται φυσαλίδες αέρα, φύλλα και κομμάτια ξύλου. Τα δείγματα αυτά  όμως  αντιπροσωπεύουν μόλις το 15 % περίπου του κεχριμπαριού ή ήλεκτρο που εξάγεται από τη Γή κάθε χρόνο.  Τα απομένοντα μικρά κομμάτια χρησιμοποιούνται  για την κατασκευή  βερνικιού ή τα ενώνουν και τα επεξεργάζονται για να βελτιώσουν την εμφάνισή τους .

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο σχηματίζεται όταν απολιθώνεται στη Γή  η ρητίνη που εκκρίνουν τα κωνοφόρα δέντρα. Αυτή η διαδικασία προϋποθέτει συμπίεση υπό πολύ υψηλή πίεση , που κάνει το υγρό να στερεοποιείται. Τα πιο σημαντικά κοιτάσματα κεχριμπάρι ή ήλεκτρο βρίσκονται κατά μήκος των ακτών της Βαλτικής Θάλασσας στη Γερμανία  και γύρω από το Καλίνινγκρατ στη Ρωσία. Δείγματα από αυτές τις τοποθεσίες μεταφέρονται συχνά από τη θάλασσα σε τεράστιες αποστάσεις και εκβράζονται μακριά  μέχρι την Δάνια , τη Νορβηγία και τις ανατολικές ακτές της Αγγλίας .  Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο της Βαλτικής είναι μερικές φορές γνωστό ως Ηλεκτρίτης , το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο από την Σικελία ( Ιταλία) ονομάζεται Σιμητίτης και το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο από το Μιανμάρ ( Βιρμανία) είναι γνωστο ως Βουρμίτης.   Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο βρισκεται επίσης σε πολλές άλλες χώρες , ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται η Δομινικανή Δημοκρατία , η Γαλλία, το Μεξικό, η Ρουμανία και οι ΗΠΑ.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Χρησιμοποιείται για την θεραπεία των παθήσεων  των ματιών , αυτιών , οδοντών, πνευμόνων, στομάχου, και ουροδόχου κύστεως. Αποφορτίζεται σε χλιαρό νερό και επαναφορτίζεται γρήγορα στο φώς του ήλιου.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Το  νεφελώδες κεχριμπάρι ή ήλεκτρο καθαρίζεται μερικές φορές με θέρμανση.  Μικρά κομμάτια ήλεκτρου που δεν είναι χρήσιμα, συνενωνονται υπό πίεση  και παράγουν μια ουσία γνωστή ως ηλεκτροειδές ή πεπιεσμένο κεχριμπάρι ή ήλεκτρο , το οποιο κυκλοφορεί στο εμπόριο από από το 1880 ως ρωσικό κεχριμπάρι.  Μερικά δείγματα του είναι πολύ ελκυστικά , αλλά κανένα δεν συγκρίνεται με το αυθεντικό πετράδι.  Πολλές συνθετικές και φυσικές ύλες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή υποκατάστατων του κεχριμπαριού ή ήλεκτρο, ενώ μερικές από τις καλύτερες απομιμήσεις μπορούν να αναγνωριστούν  μόνο με χρήση υψηλής τεχνολογίας .  Μπορόυν να χρησιμοποιηθούν υλικά όπως το πλαστικό, γυαλί , και οι συνθετικές ρητίνες , όμως το αυθεντικό αναγνωρίζεται λόγω της μεγαλύτερης πυκνότητας του.  Ένα άλλο κοινό υποκατάστατο είναι το κοπάλ, μια κόκκινη ή πορτοκαλί ρητίνη που λαμβάνεται από τροπικά δέντρα. Η εξωτερική ομοιότητα του κοπάλ με το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο είναι καταπληκτική, αλλά το κοπάλ τήκεται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες από το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο και βγάζει μία χαρακτηριστική γλυκιά μυρωδιά.

ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Βακελίτης , Κελλουλοϊτης  ή κυταρινοειδές , εποξικό υλικό, πεπιεσμένο ήλεκτρον, σκληρή στιλπνή ρητίνη που εκκρίνεται από διάφορα τρόπικα δένδρα και χρησιμοποιείται σαν βερνίκι (Κοπάλιο). 

ΟΜΟΙΑ ΟΡΥΚΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Ουδέν.

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙΟΥ Η ΗΛΕΚΤΡΟ

Το κεχριμπάρι ή ήλεκτρο πρέπει να προστατέυεται από την ζέστη ή την φλόγα , την απόξευση, τα οξέα, και το αλκοόλ , ως επίσης  και από τον ιδρώτα και την άμεση έκθεση στο φώς του ήλιου καθόσον προκαλείται γήρανση του κεχριμπαριού ή ήλεκτρο και απώλεια της λάμψης του. Καθαρίζεται μόνο με σαπούνι και νερό , ενώ δεν επιτρέπεται να γίναιτε καθαρισμός με υπέρηχο και ατμό.