Αζουρίτης

                       Αζουρίτης

Ομάδα  :  Ανθρακικά.

Κρυσταλλικό Σύστημα :  Μονοκλινές.

Χημικός Τύπος : Cu₃(CO₃)₂(OH)₂

Σκληρότητα : 3,5 - 4

Ειδικό Βάρος : 3,8 - 3,9

Σχισμός : Δεν παρουσιάζει.

Θραυσμός : Κογχώδης.

Χρώμα : Μπλε.

Γραμμή Σκόνης : Ανοιχτή μπλε.

Λάμψη : Υαλώδης.

Φωταυγεία ( Φθοριμός) : Δεν Παρουσιάζει.

Αναβάθμιση :  Στεγανοποίηση με παραφίνη ή εποξικό υλικό.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Γνωστός μερικές φορές  και σαν μπλε μαλαχίτης, ο αζουρίτης είναι μια δευτερεύουσα πηγή χαλκού.  Χρησιμοποιείται επίσης στην κοσμηματοποιία καθώς και ως διακοσμητικός λίθος.  Ο αζουρίτης ονομάστηκε έτσι από το χαρακτηριστικό ουρανί χρώμα του. Είναι γνωστός από τους αρχαίους χρόνους και χρησιμοποιήθηκε  αρχικά ως μπλέ χρωστική.  Από ορισμένα κοιτάσματα εξάγεται χαλκός, αλλά  ο αζουρίτης δεν είναι σημαντικό βιομηχανικό μετάλλευμα  όπως είναι ο κυπρίτης ή ο μαλαχίτης. 

Έως το μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τον αζουρίτη τριμμένο συνήθως σε σκόνη για την παρασκευή χρωστικών, οι οποίες ήταν γνωστές ως «κυανούς χαλκός» και «λίθος της Αρμενίας».  Τις χρησιμοποιούσαν στη ζωγραφική μέχρι που διαπιστώθηκε ότι το χρώμα τους δεν ήταν σταθερό με την πάροδο του χρόνου.  Ο κονιοποιημένος αζουρίτης απορροφούσε υγρασία από τον αέρα και μετατρεπόταν σε μαλαχίτη που είναι πράσινος.  Σήμερα, μερικοί από τους περίφημους πίνακες του 13^ου και 14^ου αιώνα ( ειδικότερα του μεγάλου Φλωρεντίνου ζωγράφου Τζιότο ντι Μποντόνε, περ. 1267-1337) φαίνονται να έχουν πράσινες σκιάσεις. Αυτό οφείλεται σε μια μακροχρόνια, απρόβλεπτη χημική αντίδραση και όχι σε κάποια μη νατουραλιστική τεχνική.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Ο αζουρίτης είναι μέλος της ομάδας των ανθρακικών ορυκτών. Περιέχει τα χημικά στοιχεία  χαλκό, άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο.  Οι κρυστάλλοι του αζουρίτη ανήκουν στο μονοκλινές σύστημα συμμετρίας στο οποίο κανένα ζεύγος εδρών δεν έχει το ίδιο μήκος , πλάτος ή ύψος με κάποιο άλλο. Εξωτερικά, όμως, εμφανίζονται με πλακοειδή σχήματα ή σε μικρά πρίσματα. Ο μη κρυσταλλικός αζουρίτης  σχηματίζεται συνήθως σε ακτινωτά συσσωματώματα ή σε μεγάλους γεώδεις  βόλους. 

Είναι αρκετά μαλακό ορυκτό, κατέχει τους βαθμούς 3,5 – 4 στην κλίμακα του Μος για τη σκληρότητα και χαράζεται εύκολα από λεπίδι μαχαιριού.  Αν τρίψουμε τον αζουρίτη με ένα κομμάτι  λευκής , τραχιάς πορσελάνης αποκαλύπτει μια ανοιχτή μπλε γραμμή σκόνης. Αυτό είναι το χρώμα που παρουσιάζουν όλα τα δείγματα όταν κονιοποιούνται.  Επίσης είναι αρκετά βαρύ ορυκτό.  Το βάρος του είναι μόλις 4 φορές λιγότερο από το βάρος ίσου ογκού νερού σε θερμοκρασία δωματίου.

Η ΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Μολονότι ο καθαρός αζουρίτης είναι πολύ μαλακός, συχνά διαμορφώνεται σε κοσμήματα.  Καθώς ο αζουρίτης σπάνια είναι καθαρός, η σκληρότητα του αυξάνει από την παρουσία του μαλαχίτη.  Ωστόσο, ο αζουρίτης ποτέ δεν είναι πολύ σκληρός και, συνεπώς,  ανθεκτικός σε εκτεταμένη  χρήση.  Αλλά οι ωραίοι εγχρωμοί κρυστάλλοι του κάνουν συνήθως τους συλλέκτες να παραβλέπουν τις πρακτικές αδυναμίες του.  Στις ορυκτολογικές συλλογές βλέπουμε συχνά κομμένα δείγματα. Ο αζουρίτης κόβεται συνήθως σε καμποσόν ή σε πολύεδρα , στα οποία η προτιμώμενη γωνία κοπής στις επιφάνειες κορωνίδας  και ουρανίσκου είναι 40°.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΑΖΟΥΡΙΤΗΣ

Ο αζουρίτης είναι αποτέλεσμα μεταβολών που επέρχονται σε προϋπάρχοντα ορυκτά.  Είναι κατά συνέπεια δευτερογενές ορυκτό.  Σχηματίζεται σε οξειδωμένες ζώνες κοιτασμάτων χαλκού που έχουν εξαλλοιωθεί από την έκθεση τους στον αέρα και στο νερό. 

Βρίσκεται σχεδόν πάντοτε σε παραγενέσεις με μαλαχίτη.  Υπάρχουν αρκετά κοιτάσματα  αζουρίτη σε όλο τον κόσμο, αλλά κανένα δεν περιέχει μεγάλες ποσότητες του ορυκτού. Κατά συνέπεια , ο αζουρίτης ταξινομείται ως διαδεδομένο  και όχι ως κοινό ορυκτό. 

Μερικά από τα καλύτερα κοιτάσματα αζουρίτη έχουν βρεθεί στο  Μπρόκεν Χιλ (Αυστραλία) στην Έρημο Ατακάμα( Χιλή ) στο Σέσι ( Γαλλία ) στο Λαύριο (Ελλάδα) στη Σαρδηνία ( Ιταλία ) στο Τσούμεμπ ( Ναμίμπια) και στην Αριζόνα ( ΗΠΑ ).

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Ενισχύει την μνήμη  επιταχύνει την επούλωση των τραυμάτων.  Αποφορτίζεται σε χλιαρό νερό και επαναφορτίζεται γρήγορα στο φως του ήλιου.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Αν τοποθετήσουμε τον αζουρίτη σε υδροχλωρικό ή νιτρικό οξύ, διαλύεται με αναβρασμό.  Τήκεται εύκολα πάνω από φλόγα και μαυρίζει όταν θερμαίνεται.   Κόβεται σε καμποσόν, μικρογλυπτική, επεξεργασμένοι λίθοι ( σπάνια κοπή με έδρες ).

ΟΜΟΙΑ ΟΡΥΚΤΑ ΜΕ ΤΟΝ  ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Βιβιανίτης, λαζουρίτης, αουϋνης.

ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Γυαλί.

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΖΟΥΡΙΤΗ

Αναβαθμίζεται  όπως το τυρκουάζ.